• Het op de ingang toegevoerde signaal kan zich over een grote bandbreedte uitspreiden. Het kan groot of klein in amplitude zijn. We starten dus met een geschikte versterker waarvan het gedrag over de ganse band constant en bekend is. Anders uitgedrukt, het te meten signaal wordt geschikt gemaakt en in vorm gebracht om daarna pas, gemeten te worden.
  
• Na de versterking volgt het eigenlijk circuit dat een vierkantgolf aflevert. Hier gebeurt het in vorm brengen. Het zal wel duidelijk zijn dat om geteld te kunnen worden een vierkantgolf beter dan een sinusvorm is. De teller zelf zal alleen pulsen kunnen tellen. Zo een schakeling ziet U hieronder. Men doet beroep op de (gekende) Schmith-trigger. 
  
  De werkelijke schakeling zal wel ingewikkelder zijn dan wat getekend, dat spreekt voor zich.

• OK, het te meten signaal is nu in een duidelijke geschikte vorm. We gaan nu over naar het principe van meten. Als we het aantal pulsen gedurende één (1) seconde gaan tellen wat hebben we dan, dacht U? Om dit te kunnen bereiken hebben we een tijdbasis nodig. Een signaal "hoog" gedurende 1 second laat de te meten pulsen werder door. Het aantal pulsen dat alzo doorgaat is natuurlijk "de frequentie". De schakeling hieronder maakt dat wel duidelijk. De "AND" poort laat enkel pulsen door als BEIDE niveau's op de ingangsklemmen hoog zijn, dat weet U toch nog. De tijdbasis om aan 1 seconde te komen maakt gebruik van een Xtal oscillator om tot een voldoende nauwkeurigheid te komen. In die tijdbasis zal natuurlijk digitale delers gebruikt worden om tot een zeer stabiel, precies 1 seconde signaal te komen.
  Te verwachten: als men over één seconde meet dan kan dat ook over een ander tijdsbestek. Stel eens als we over 10 seconden meten, dan gaan we als het ware tienmaal teveel pulsen tellen.. Simpel, deel dat aantal door de komma bij het aflezen één plaats naar links te verschuiven. Waarom zouden we dat nu doen. U moet het eens proberen om een frequentie gedurende tien seconden te gaan meten. Van een zeer laag frequent signaal vormen we nog een voldoende aantal pulsen om zinvol te gaan tellen. Vb: meet eens een signaal van 0,1 Hz. Onze tijdbasis zal niet weten wat doen.... Duidelijk? Om het wat inteligent uit te drukken, we doen een prescaling.

• We herhalen met andere woorden. Het in vorm geplaatste ingangssignaal en dit van de tijdbasis (beide nu blokvormig) worden aan een "AND" poort gevoerd. De digitale som van beiden vinden we op de uitgang. De tijdbasis wordt ook wel "CLOCK" genoemd. Op dit ogenblik wordt nog niks geteld zal U opmerken. We beschikken enkel over een pak blokjes gedurende 1 seconde. dit signaal gaan we verder bewerken.

• Uw voelt het aan. We gaan snel gaan tellen. Een opeenvolging van "flipflops" ook wel cascade genoemd vormen delers. Technologisch wordt meestal per 10 delers gewerkt (we beschikken toch over tien vinger of tenen). Na elke deling door tien is er een uitgang. Daarna gaat dat signaal verder naar de volgende tiendeler.

• Zoals gezegd wordt op elke cyclus van de CLOCK een informatie geleverd overeenstemmend met het aantal pulsen aan de ingang afgeleid. Zonder verdere uitbouw hebben we daar niks aan want we zijn niet in staan de informatie te lezen. Er is nog werk. Het aantal pulsen moet onder een door de mens leesbare vorm geproduceerd worden. Het zou niet mooi zijn moesten we tijdens de telling al die cijfertjes voor onze neus zien dansen (hoewel ?). Een oplossing? ... ja, door gebruik van een geheugensysteem te maken. Het moet duidelijk zijn dat bij ELKE telbeurt eerst dat geheugen dient leeg gemaakt te worden. Bij elke telbeurt wordt dat geheugen telken male opgefrist met de actuele waarde. Hoe kan het nog anders, ook dit signaal wordt van de tijdbasis afgeleid. Zoals U merkt doet de tijdbasis wel veel werken en is dus belangrijk.

• We hebben nu een getalwaarde overeenstemmend met de frequentie. Het volstaat deze waarden op een of ander wijze af te beelden of zichtbaar te maken. Elke tiendeler heeft meerdere uitgangen dit de gemeten waarde vertegenwoordigt. Een speciaal IC zal deze taak vervullen. Afhankelijk van de gebruikte "display" zal een decoder naar bijvoorbeeld een zevensegment display omzetten. De heden wat verouderde "NIXIE" buizen (neon) noodzaken een ander type decoder namelijk een omzetter naar directe cijfer code (tien). Van de teller worden tien lijnen waarvan steeds maar één lijn actief gemaakt en alzo het betreffende cijfer doen opgelicht. Natuurlijk bestaan er nog meer oplossingen voor dit probleem. het principe wordt nog steeds het best uitgelegd met die oudere technologie.
  Het totaal schema ziet U hieronder: bekijk het goed want het kan U helpen om wat hoger verteld beter te begrijpen.

• "Affichage" 
  Aantal cijfers, afmeting en technologie : LCD/LED
• Metingen
  Frequentie enkel of/en periode of/en impuls ...
• Gevoeligheid
  Belangrijke factor want indien niet voldoende dan leest men niks zinnig af. VB:100 mV van DC tot en met 500 MHz geeft duidelijk aan waartoe het in staat is.
• Nauwkeurigheid
  In ppm of "parts per million" voor een bepaald temperatuur gamma. (onderdelen per miljoen)
• Temperatuur waarbij nog gebruikt kan worden.
  Het gamma wat nog kan.
• Ingangsimpedantie van het toestel.
  In functie van het meetgamma (opgepast, hoog impeddant kan storingen gaan meten.
• Maximum niveau op de ingang voordat beschadiging optreedt
• Stroom verbruik en soort voeding (batterij , net of beiden.
• Aansluitingen.....

• Denk er ook aan dat een perfecte breedbandversterker niet bestaat. Het verloop van de versterking in functie van de frequentie kan nogal variëren. Het kan voorkomen dat een signal van een bepaald niveau toch niet wordt gelezen omdat dit nu juist wat te klein blijft om nog geteld te kunnen worden.
• Als ons te meten signaal eveneens harmonische componenten bevat dan weet men niet goed wat er eigenlijk gemeten wordt. Afhankelijk van de niveau's en ook de frequentie zou wel eens een harmonische de belangstelling van het meettoestel genieten. Kennis van wat men doet is belangrijk en nooit blindelings conclusies trekken.
• Is het afbeelden van het resultaat onstabiel of onrustig dan zou er wel eens str... aan de knikker kunnen zijn. Herzie Uw meetopstelling.
• U wenst het toestel lagere tijd bruikbaar te houden ? Erken het nut van een condensator om het te meten signaal op de ingang van Uw toestel te brengen (in serie). Een niet opgemerkte DC spanning kan dure gevolgen hebben. Trouwens geldt dit ook voor alle meettoestellen. Opgepast om tevens het meetobject minimaal te beïnvloeden.
• U zou het moeten uitproberen. Beluister het meetobject (tijdens ontvangst bijvoorbeeld) en sluit dan Uw meetprobe (zoals men dat noemt) aan en U zal verbaasd staan van wat er te horen zal zijn. Niet alleen ruis maar de frequentie zal je waarschijnlijk horen verschuiven. Bent U verbaasd, dan is het feit dat U digitaal meet U ontgaan.
• Lukt het niet zo goed met een condesator als koppel element, gebruik dan een aangepast spoel. In sommige gevallen kan dit beter zijn, maar toch blijf je maar belasten.

Toch nog een goede raad, laat je door ervaren OM's adviseren maar houd er dan wel rekening mee. Er zijn nog voldoende onderdelen als prescaler , stabiliteit ... waarvoor goede raad mogelijk geen goud meer, maar toch de moeite waard is.